Հայաստանը թալանող նախագահները և ղեկավարները

 Հայաստան.Քսաներորդ դարի սկզբին պատմական Իրևանի  խանության տարածքում ստեղծված այս պետությունը  2011  թվականին տոնեց իր հետխորհրդային անկախության 20- րդ տարելիցը:Այնուամենայնիվ, այդպիսին այս երկիրը չի կարելի համարել այն պարզ պատճառով, որ այստեղ չի ստեղծվել լիարժեք  պետական համակարգ: 

  Իշխանությունը Հայաստանում մասսայական կեղծումների, . ուժի կիրառման  ճանապարհով կազմված է  օլիգարխների ու  հանցագործ  աշխարհի ներկայացուցիչներից, ովքեր զբաղված են իրենց տերերի սպասարկմամբ:

 Ըստ արտասահմանյան վերլուծական կենտրոնների տվյալների, Հայաստանում հիմնարկ ձեռնարկությունների և բոլոր ակտիվների 85% - ը պատկանում է իշխանական վերնախավին, որը վերահսկում նաև անօրինական փոխադրումները և ֆինանսական հոսքերի 90%-ը:

 Քրեական աշխարհի և իրավապահ մարմինների ներկայացուցիչներից բաղկացած ոչ ֆորմալ խումբը փաստորեն միակ  կենսունակ ռեսուրս է, որի շնորհիվ Հայաստանի իշխանությունները լուծում են երկրի քաղաքական ու տնտեսական խնդիրները:

Համաձայն մի շարք հեղինակավոր փորձագետների տվյալների Հայաստանում քրեական տարիների  ներկայությունը՝ օլիգարխիկ կառույցների ու կոռուպցիոն  սխեմաների առանձնահատկությունն  է:  

Իսկ քրեական տարիների, օլիգարխների ու  կոռումպացված պաշտոնյաների ամուր խմբվածությունը  իշխանական, այսինքն ղարաբաղյան կլանի բուրգի գագաթի շուրջ ՝ իրական Հայաստանի երկրորդ առանձնահատկությունն է: 

 Հայաստանի գործող նախագահ Սերժ սարգսյանը սեփականատեր է  ( այդ թվում դրածո անձանց, եղբոր Ալեքսանդրի ու փեսայի Միքայել Մինասյանի միջոցով ) ներքոհիշյալ  ոլորտների.

-« Ֆլեշ ընկերության » ակտիվների, 

- Բենզինի լցման կայանների ցանցի,

-Լեռնային Ղարաբաղում երեք գինու կոմբինատի,

-Օղու  գործարանի, հայաստանում վաճառվող օղու  1/3-ի 

-«Արարատ » բանկի,

- «Արարատ » ռեստորանների ցանցի (30 հատ)

- ՄԻԿԱ  ընկերության ակտիվների

-«Արմավիա » ավիաընկերության,

- Մոսկվայում հյուրանոց ռեստորանային համալիրի,

- Լոնդոնում սեփական տան,

- ՎՏԲ բանկի, որը նա վաճառել է 28 մլն դոլարով, այլ ընկերությունների  ու կառույցների:

- Ջազվե  կաֆե ների ցանցը: 

 Նրա եղբայրը ալեքսանդր սարգսյանը Սաշիկը  «տանիք»-ի դեր է կատարում բազմաթիվ միջին ու փոքր բիզնեսի սեփականատերերի համար: Ակտիվ դեր է  խաղում հայաստանի ու արտասահմանյան անշարժ գույքի շուկայում: Մի քանի տարի է ինչ գտնվում է Միացյալ Նահանգների ֆեդերալ ու հարկային ծառայությունների տեսադաշտում:  

 Սերժ Սարգսյանը նահանջի պահերին բավականաչափ խոհեմ է, իսկ հարձակման ժամանակ արտակարգ  համարձակություն և վճռականություն է հանդես բերում: 

 Օրինակ՝ երբ հայաստանում անորոշ էր և գնալով նվազում էին նախագահ Ռ. Քոչարյանի դիրքերը և ընդհակառակը  Հայաստանի  ազգաբնակչությունը մեծ հույսեր էր կապում Կարեն Դեմիրճյանի և Վազգեն Սարգսյանի  հաղթանակին, Սերժ  Սարգսյանը  խոհեմ էր, արտակարգ  շարժումներ չեր անում, հանգիստ և ուշադիր հետևում էր երևույթների  զարգացման  ընթացքին: 

 Այդ պահերին նա բաց ե իբաց  գործունեություն  չէր ծավալում, սակայն դա չի նշանակում, որ Սերժ  սարգսյանը մերվել էր ստեղծված  կայության հետ: Նա աշխատում էր ընդհատակյալ , միջոցներ էր փնտրում հարձակման անցնելու համար: 

 Մի կողմից ֆինանսավորում էր նորաստեղծ  «Օրինաց երկիր» կուսակցությանը, մյուս կողմից մոբիլիզացնում   հասարա-քաղաքական լծակները , վարպետությամբ գործի էր դնում տնտեսական օղակների ամբողջ  հնարավորությունները և ինչպես ասում են հայերը «գործը հասավ դիվանբաշուն» : Կատարվեց այն, ինչ որ հարկավոր էր ինչպես Քոչարյանին, այնպես էլ անձամբ  Ս. Սարգսյանին:

  Խոսքը այստեղ հոկտեմբերի 27-ի արյունոտ  ոճրագործության  մասին է: Հենց այդ օրը, այդ ոճրագործնության միջոցով հարթվեցին ճանապարհները դեպի  նորանոր վերելքները: Այդ վերելքի շնորհիվ  էր, որ ամրապնդեցին ղարաբաղցիների կայուն դիրքերը Հայաստանում: Կայունությունը նրանով էր, որ Սերժ Սարգսյանը նորից ուժեղացրեց իր ազդեցությունը երկրի կառավարման ասպարեզում: Արդեն նրա ձեռքում  էին կենտրոնացել երկրի  ներքին  ու արտաքին  քաղաքականության  հիմնական ուղղությունները: Նա ամուր կապեր ստեղծեց Ռուսաստանի ամենահեղինակավոր գեներալների միջև տնտեսական կապերի հատուկ հանձնաժողովի նախագահ: Այսպիսով Սերժ Սարգսյանը իր  ձեռքը վերցրեց Ռուսաստանի հայտնի  տնտեսական կապերը: Քիչ անց նա հասավ այն բանին, որ Հայաստանի բոլոր արդյունաբերական  խոշոր ձեռնարկությունները , էներգետիկ օբյեկտները  հանձնվեցին  Ռուսաստանի ընկերություններին:

 Դա Ս. Սարգսյանի գաղափարախոսության հաղթանակն էր: Շուտով Հայաստանում ամբողջ արդյունաբերության, էլեկտրակայանների, գազամատակարարման, մի խոսքով ներմուծման և արտահանման աշխատանքները ենթարկվեցին միայն ու միայն նախկինում պաշտպանության նախարար, իսկ այսօր վարչապետ և նախագահության  թեկնածու Սերժ Սարգսյանին: Առաջին հայացքից թվում է, թե վարչապետը ըստ պաշտոնի որևէ կապ չունի ասենք ծխախոտի, սննդամթերքի, վառելիքի ներմուծման, այդ առևտրի կազմակերպման գործի հետ: Սակայն չսխալվեք, Հայաստանում այդ բոլոր գործողությունները տնօրինվում են անմիջապես անձամբ վարչապետի կողմից:
 Այս բոլորը   չի նշանակում, որ Հայաստանում ղարաբաղցի իշխանավորների կողմից տարվող քաղաքականությունը հալած յուղի պես ընդունվում է ազգաբնակչության և առանձին հասարա-քաղաքական կազմակերպությունների կողմից: Կար ժամանակ, երբ «Օրինաց երկիր» կուսակցության ղեկավարները ու անդամները ֆինանսավորվելով Սերժ Սարգսյանի կողմից, հնազանդությամբ  ենթարկվում և լսում էին նրան: Սակայն որոշ ժամանակ անց այդ կուսակցությունը. նրա ղեկավար Արթուր բաղդասարյանը սկսեցին որոշ ժամանակ վարել ինքնուրույն, այսինքն անկախ քաղաքականություն:Վիճակը այնքան էլ բարվող չէ դաշնակցություն կուսակցության  հետ հարաբերություններում: Դաշնակցությունը  արդեն չի դիմանում Սերժ Սարգսյանի ոտնձգություններին  և հաճախ մերկացնում է նրան: հայաստանում լավ գիտեն նաև այն, որ Սերժ Սարգսյանը հաճախ ելնելով իր արտակարգ  դիրքից  բռնկվում է և հարձակվում իր ախոյանների  վրա:
 Օրինակ՝ 2004 թ նա մարտահրավեր  էր հայտնել Արտաշես  գեղամյանին և նրան կանչել «հաշիվ մաքրման»:
 Հաճախ նա պարծենում է  նրանով, որ իբր թե մեծ հերոսություն ներ է արել ղարաբաղյան պատերազմում:Պարծենկոտությունը  հատուկ է նրա բնավորությանը:  Նշենք  նաև այն, որ պարոն Սերժ սարգսյանը անտարբեր չէ այսպես կոչված մոլ խաղերին,խոսքն այստեղ սովորական խաղերի մասին չէ:
 Որոշ տեղեկությունների  համաձայն 2003 թ ամռանը նա Մոնտե- Կարլոյի  կազինոյում տանուլ է տվել  մի քանի միլլիոն  ամերիկյան դոլար: Հենց այդ բանի համար էլ անհաշտ պայքար է սկսել նրա դեմ, հատկապես դաշնակցություն կուսակցության կողմից:Ամենայն հավանականությամբ այդ պայքարը կարող է սուր բնույթ ստանա հետագայում:
Ամփոփելով մեր  զրույցը պարոն Սերժ  Սարգսյանի մասին, անհրաժեշտ ենք համարում ասել այն, որ Հայաստանում անշուշտ կան առողջ դատող հասարական- քաղաքական ուժեր, որոնք իվիճակի են ավելի ճիշտ գնահատել պարոն Սարգսյանի դիրքն ու հայ իրականություն ում:  Ըստ առաջին նախագահի, այս իշխանությունները օգտվում են միջազգային հանրության օգնությունից: « Արևմուտքին պետք է Սերժ Սարգսյանի նման գող իշխանություն, որովհետև նրանց կառավարելը հեշտ է: Այս իշխանությունը անկախ չէ, կախված է արտաքին ուժերից:


Հղում.